مروری بر سازوکارهای احتمالی تخریب گرمایی پلی سیلوکسا نها
نویسندگان
چکیده
سیلیکون ها دسته خاصی از پلیمرها هستند که ب هطور گسترده به شکل سیالات سیلیکونی، رزین ها و شبکه های سیلیکونی استفاده می شوند. مقاومت های گرمایی و گرمااکسایشی از مهم ترین و یژگی های پلی سیلوکسان هاست. روغن دی متی لسیل کیون در خلأ یا محیط های بی اثر قابلیت تحمل دما را تا 300°c در یک بازه زمانی محدود دارد. پایداری گرمایی سیالات سیل کیونی با افزایش مقدار استخلاف های فنیل دار افزایش می یابد. متی لفنیل سیل کیون های با وزن مولکولی زیاد قابلیت تحمل دماهای تا حدود250° را در هوا برای چند صد ساعت دارند. آنها مدت زمان کوتاهی تا دمای 450°c در مجاورت گازهای بی اثر تاب می آورند. در مقاله حاضر، نحوه پایداری گرمایی و سازوکارهای تخریب این دسته از مواد بررسی می شود.
منابع مشابه
مروری بر شکل‌شناسی، خواص گرمایی، مکانیکی و الکتریکی نانوکامپوزیت‌های پلی(آکریلونیتریل-بوتادی‌ان-استیرن) و نانولوله‌های کربنی
در دو دهه اخیر، مطالعات گسترده‌ای در باره تهیه نانوکامپوزیت‌های پلیمری دارای نانولوله‌های کربنی (CNTs) انجام گرفته است. نتایج به‌دست آمده حاکی از آن است که افزودن مقدار کمی CNTs، موجب افزایش رسانندگی، پایداری گرمایی، بازدارندگی شعله، مدول یانگ، مقاومت به ضربه و اتلاف صوت نانوکامپوزیت‌های پلیمری می‌شود. از چالش‌های مهم در تهیه این نانوکامپوزیت‌ها، چگونگی پراکندگی CNTs و بهبود آن در زمینه پلیمری ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
فصلنامه علمی- ترویجی بسپارشناشر: پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
ISSN 2252-0449
دوره 1391
شماره 3 2012
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023